مقدمه
نگاهی اجمالی به گروههای سالانه دانشجویان سرامیک دیوار پذیرایی در دانشکده هنر و طراحی کاردیف، تصویری زیبا از سرزندگی، خلاقیت و امید به آینده سرامیک در آموزش عالی را ترسیم میکند.
با این حال، یک پرش از مرز به سمت بخش سرامیک هارو در دانشگاه وست مینستر، تصویر بسیار بدتری را نشان می دهد. پس از یک بازسازی اساسی در سال 2007، این بخش قرار است در سال 2013 در 50 سالگی تعطیل شود.
با شهرت بینالمللی برای تعالی و کارکنانی از جمله کایرا کین، کلر تومی و پروفسورهای کریستی براون، نایجل وود و ادموند دی وال، جای تعجب نیست که تعطیلی اعلام شده باعث ایجاد اظهارنظرهای انزجاری مانند جین کرنز، سخنگوی سرامیکها شده است.
کمیته اقدام دانشجویی: «این یک اقدام وحشتناک خرابکاری فرهنگی است – همه چیز مربوط به ترازنامه، متراژ مربع و حسابداری است، نه هنر. خیانت و ننگ است.
اگر قرار است این فعالیت به شیوهای معنیدار ادامه یابد که مرکز فعالیت، تمرکز به سازندگان و ایجاد شبکههای بینالمللی باشد، باید مرکزی برای سرامیک در اسکاتلند وجود داشته باشد.
مقاله ای از شورای صنایع دستی این نگرانی ها را در مورد وضعیت ناآرام صنایع دستی در بریتانیا تکرار می کند و بر نگرانی خاصی در مورد سرامیک تاکید می کند:
سرامیک از زمانی که دانشگاه وست مینستر دوره خود را بسته و در اینجا تصویر کمتر مثبت بود، کانون توجه ویژه بوده است. تقریباً یکی از هر سه دوره از 32 دوره تعطیل شده برای دوره های سرامیک (یا دروسی که شامل عنصر سرامیک هستند) بوده است، در حالی که از هر ده دوره جدید فقط یک درس دروس سرامیک (یا شامل یک عنصر سرامیک) بوده است.
سیاستهای دولت نیز مانند بودجه مستقیم، طرحهای کارآموزی و مقرراتی برای گنجاندن آموزش سرامیک در محیطهای آموزش ابتدایی و متوسطه مورد بحث قرار خواهند گرفت.
«مشکل خاک این است که نمیتوان آن را روی حافظهای ذخیره کرد»:5 اینها سخنان یکی از مدیران ارشد بود که تعطیلی بخش سرامیک هارو را توجیه میکرد.
یک بخش سرامیک که شاید به دو یا سه بخش دیگر با ظرفیت به مراتب بیشتر برای دانشجویانی که همان هزینه های دانشگاه را پرداخت می کنند، تبدیل شود، مطمئناً مسیر اقتصادی تر برای مدیران دانشگاه تحت محدودیت های شدید بودجه ای به نظر می رسد.
جو اقتصادی رکود کنونی ممکن است بر بخشهای سرامیک و همچنین گروههای دانشگاهی به طور کلی تأثیر منفی بگذارد و آسیبپذیری بخشها را افزایش دهد.