آبیاری با پمپ آب پیستونی برقی ارزان تر از پمپ های دیزل در بنگال غربی است که در آن برق و گازوئیل بدون یارانه است و صاحبان پمپ معمولاً محصول برنج زمستانی خود را آبیاری می کنند و اغلب آب را به کشاورزانی که پمپ ندارند می فروشند.
با استفاده از داده‌های اولیه به‌طور هدفمند انتخاب‌شده، بررسی می‌کنیم که آیا مالکان پمپ‌های الکتریکی دسترسی به آب و تولید برنج بیشتری در طول فصل‌های موسمی و زمستان در مقایسه با دارندگان پمپ‌های دیزل و خریداران آب دارند یا خیر.
ما همچنین بررسی می‌کنیم که آیا مالکان پمپ آب ساختمان مسکونی از طریق فروش آب دسترسی بیشتری به خدمات آبیاری دارند یا خیر.
ما متوجه شدیم که مالکیت پمپ الکتریکی تولیدات کشاورزی را هم در حاشیه های گسترده و هم در هر دو فصل افزایش می دهد.
تعداد مشتریانی که توسط صاحبان پمپ آب برقی خدمات ارائه می شود بیشتر از مشتریانی بود که توسط دارندگان پمپ های گازوئیل خدمات رسانی می کردند، اما تنها تفاوت اندکی در کل مناطق آبی وجود داشت که نشان می دهد مالکان پمپ های برقی آب را به کشاورزانی که دارای زمین های کوچکتر هستند می فروشند.
شواهد نشان می دهد که در محیطی که آبیاری ناکافی یکی از عوامل محدود کننده کشاورزی بوده است، پمپ های الکتریکی پتانسیل حمایت از رشد کشاورزی و ایجاد عوارض جانبی برای فقرا را دارند.
چگونه دسترسی به یک فناوری انرژی ارزان‌تر برای بلند کردن آب بر نتایج کشاورزی در بنگال غربی تأثیر می‌گذارد؟
استفاده از پمپ آب دستی کشاورزی الکتریکی از لحاظ تاریخی با مجوز برای اتصالات و هزینه‌های بالای نصب و راه‌اندازی ثابت و اتصال به شبکه محدود شده است، و جایی که یک تغییر سیاست در سال 2012 برای تسهیل الزامات مجوز و کاهش آن اعمال شد.
- منابع:
- تبلیغات:
