این نام از کلمه لاتین rubeus، “قرمز” گرفته شده است، در فرهنگ های باستانی اروپایی و هندی به آن سنگ خورشید می گفتند و نماد انرژی و اشتیاق حیاتی بود.
در سانسکریت به سنگ یاقوت سرخ طبیعی رتنراج می گویند که به معنای واقعی کلمه “پادشاه جواهرات” است.
برمه‌ها افسانه‌ای باستانی دارند که از سنگهای قرمز شعله‌ور در دره‌ای «بدون ته» صحبت می‌کند: ساکنان تکه‌های گوشت خام را برای جذب کرکس‌ها به داخل دره می‌انداختند، به این امید که برخی از سنگ‌ها به گوشت بچسبند و بتوانند آن‌ها را بکشند.
برمه ای ها نه تنها به خاطر زیبایی اش، بلکه به این دلیل که یاقوت را آسیب ناپذیر می دانستند و بیشتر توسط سربازان در طول نبردها استفاده می شد، ارزشمند بود.
طبق سنت، حرز محافظی است که با تغییر رنگ، خطر یا بیماری را به پوشنده هشدار می دهد و سنگ ثروت نیز به حساب می آید، یاقوت، اکسید آلومینیومی است که از خانواده کوراندوم (کلاس معدنی با بیشترین سختی) است.
رنگ قرمز خون خود را مدیون وجود آثار کروم است.
رنگ با توجه به محل استخراج متفاوت است: رنگ قرمز تیره شدید در برمه، صورتی مایل به ارغوانی در سریلانکا، قرمز-قهوه ای در تایلند.
یاقوت سرخ در سنگهای تماس دگرگونی رسوبات غنی از آلومینیوم و مرمرهای دولومیتی تشکیل می شود، وجود سوزن‌های روتیل در داخل، پدیده معمولی ستاره‌شناسی را تعیین می‌کند.
بسیار کمیاب است و یکی از چهار گوهر گرانبها در جهان به همراه یاقوت کبود، زمرد و الماس است.
یاقوت سرخ بر طحال و گردش خون اثر مفیدی دارد، سیستم ایمنی و گوارش را تحریک می کند، متابولیسم را تسریع می کند و خاصیت سم زدایی خون دارد.
در شرایط خستگی مزمن مفید است، در صورت تب و فشار خون هرگز نباید از آن استفاده کرد زیرا سنگی است که گرما می دهد.
یاقوت سرخ شما را فعال، پویا و پرشور می کند و باعث می شود از بی علاقگی و انفعال خارج شوید، کمرویی پیوند بین عشق جسمانی و عشق معنوی را پیروز می کند و از آن حمایت می کند.
